เนื้อหาในส่วนนี้ได้วางมุมมองที่อิงตามหลักเทววิทยาของประวัติศาสตร์ตลอดหนังสือผู้วินิจฉัย ความได้เปรียบทางการทหารและการเมืองของอิสราเอลไม่ได้ขึ้นกับปัจจัยในทางปฏิบัติอย่างความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจ เอกภาพทางการเมือง และความพร้อมทางการทหาร แต่ขึ้นอยู่กับความซื่อสัตย์ของประชาชนของความสัมพันธ์ตามพันธสัญญากับพระเจ้า และน่าจะยังขึ้นกับผู้นำที่เข้มแข็งด้วยอย่างเช่นโยชูวา (วรรค 6–7)[5] เมื่อโยชูวาและคนรุ่นการอพยพเสียชีวิตไป คนรุ่นใหม่มาแทนที่ แต่พวกเขาไม่รู้จักพระยาห์เวห์หรือสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำเพื่ออิสราเอล (วรรค 10) นี่จึงส่งสัญญาณถึงปัญหาของอิสราเอลในหนังสืออื่น ๆ ของคัมภีร์ไบเบิล (เปรียบเทียบกับ อพยพ 1:8; 1 พงศ์กษัตริย์ 12:8)[5] วรรค 11–23 สรุปแบบแผนของประวัติศาสตร์อิสราเอลภายใต้ผู้วินิจฉัยดังนี้:[5]

• การไม่เชื่อฟัง
• การถูกลงโทษด้วยความพ่ายแพ้หรือการถูกกดขี่
• ความทุกข์ยากของประชาชน
• การลุกขึ้นของ "ผู้วินิจฉัย" ผู้หนุนใจและปลดปล่อยอิสราเอล
• การเสียชีวิตของผู้วินิจฉัย
• กลับไปสู่การไม่เชื่อฟัง
• ความพ่ายแพ้

กรอบโครงสร้างของแบบแผนนี้เปรียบเทียบได้ในเชิงเทววิทยาและเชิงภาษากับเฉลยธรรมบัญญัติ 4:21–31; 6:10–15; 9:4–7; 12:29–32; 28:25 รวมไปถึงหนังสือผู้วินิจฉัยตลอดทั้งเล่ม (เปรียบเทียบภาษาและเนื้อหาที่ 3:7–10, 12, 15; 4:1; 6:1–10; 10:6–16; 13:1)[5] เมื่อชาวอิสราเอล 'ละทิ้ง' พระยาห์เวห์ (วรรค 12–13) ไป 'เล่นชู้' กับพระต่างชาติ (วรรค 17 โดยเฉพาะพระบาอัลและพระอัชทาโรทของชาวคานาอัน จากนั้นพระยาห์เวห์จะ 'กริ้ว' และ 'พระพิโรธพลุ่งขึ้น' ต่อพวกเขา (วรรค 12,14, 20)[5] ข้อความนี้จบลงด้วยการหักมุมในเรื่องการพิชิตคานาอันที่ไม่สมบูรณ์ของอิสราเอล คือพระเจ้าทรงปล่อยให้เหล่าศัตรูยังคงอยู่เพื่อทดสอบความซื่อสัตย์ของอิสราเอล[5]

วรรค 9

• อ้างอิงข้ามเล่ม: โยชูวา 24:30
• "ทิมนาทเฮเรส" มีความหมายว่า "ส่วนหนึ่งของดวงอาทิตย์" ถูกเขียนด้วยชื่อว่า "ทิมนาทเสราห์" ("ส่วนที่เหลืออยู่") ในโยชูวา 19:50[11]